Karty obrazkowe są ulubionym materiałem dzieci w naszej pracowni. Ich pierwszym celem jest wzbogacanie słownictwa. Praca z nimi jest jednak również nauką kojarzenia realnych przedmiotów z ich płaskim obrazem oraz świetnym treningiem koncentracji. Karty obrazkowe można oferować dzieciom już od 16.-17. miesiąca życia. Można je prezentować dziecku same lub z obiektami w postaci rzeczy z otoczenia lub figurek. Ważna jest jednak obserwacja dziecka i podążanie za jego zainteresowaniami.

Zabawa kartami i obiektami

W pierwszej kolejności karty obrazkowe najlepiej dodać do obiektów, którymi bawi się dziecko. Obiektami, które umieszczamy w koszyku, mogą być przedmioty z otoczenia dziecka lub figurki, które przedstawiają znane dziecku rzeczy lub istoty żywe. Najmłodsze dzieci są zainteresowane obiektami, ponieważ można wziąć je do ręki, manipulować nimi i oglądać je z każdej strony. Dołożenie do nich kart obrazkowych wzbogaca materiał i zabawę z nim oraz umożliwia dziecku zrozumienie, że dwuwymiarowe fotografie na kartach są obrazami trójwymiarowych obiektów z ich otoczenia.

W pierwszej kolejności pokazujemy obiekty. Wykładamy je na dywanik od lewej strony do prawej dywanika i nazywamy np. „labrador”, „buldog francuski”. W kolejnym kroku wprowadzamy odpowiadające obiektom karty. Możliwe są różne warianty zabawy.

ROZŁÓŻ KARTY I DOPASUJ OBIEKT

Karty układamy od lewej do prawej kolejno nazywając zdjęcia: zdjęcie labradora, zdjęcie spaniela francuskiego, a potem pozwalamy dziecku odnaleźć pasujące figurki i odłożyć na lub obok karty. Zdjęcia mogą być identyczne z obiektem (to najprostsza opcja dla małego dziecka) lub podobne.

 

WYLOSUJ KARTĘ I ODNAJDŹ FIGURKĘ

Dziecko losuje kartę, układamy ją na dywaniku i pozwalamy dziecku znaleźć figurę

WYBIERZ FIGURKĘ I ROZPOZNAJ KARTĘ

Pozwalamy dziecku wybrać figurkę, później pokazujemy kolejno karty, aż dziecko rozpozna właściwe zdjęcie.

Karty obrazkowe są ulubionym materiałem dzieci w naszej pracowni. Ich pierwszym celem jest wzbogacanie słownictwa. Praca z nimi jest jednak również nauką kojarzenia realnych przedmiotów z ich płaskim obrazem oraz świetnym treningiem koncentracji. Karty obrazkowe można oferować dzieciom już od 16.-17. miesiąca życia. Można je prezentować dziecku same lub z obiektami w postaci rzeczy z otoczenia lub figurek. Ważna jest jednak obserwacja dziecka i podążanie za jego zainteresowaniami.

Zabawa kartami i obiektami

W pierwszej kolejności karty obrazkowe najlepiej dodać do obiektów, którymi bawi się dziecko. Obiektami, które umieszczamy w koszyku, mogą być przedmioty z otoczenia dziecka lub figurki, które przedstawiają znane dziecku rzeczy lub istoty żywe. Najmłodsze dzieci są zainteresowane obiektami, ponieważ można wziąć je do ręki, manipulować nimi i oglądać je z każdej strony. Dołożenie do nich kart obrazkowych wzbogaca materiał i zabawę z nim oraz umożliwia dziecku zrozumienie, że dwuwymiarowe fotografie na kartach są obrazami trójwymiarowych obiektów z ich otoczenia.

W pierwszej kolejności pokazujemy obiekty. Wykładamy je na dywanik od lewej strony do prawej dywanika i nazywamy np. „labrador”, „buldog francuski”. W kolejnym kroku wprowadzamy odpowiadające obiektom karty. Możliwe są różne warianty zabawy.

Karty obrazkowe są ulubionym materiałem dzieci w naszej pracowni. Ich pierwszym celem jest wzbogacanie słownictwa. Praca z nimi jest jednak również nauką kojarzenia realnych przedmiotów z ich płaskim obrazem oraz świetnym treningiem koncentracji. Karty obrazkowe można oferować dzieciom już od 16.-17. miesiąca życia. Można je prezentować dziecku same lub z obiektami w postaci rzeczy z otoczenia lub figurek. Ważna jest jednak obserwacja dziecka i podążanie za jego zainteresowaniami.

Zabawa kartami i obiektami

W pierwszej kolejności karty obrazkowe najlepiej dodać do obiektów, którymi bawi się dziecko. Obiektami, które umieszczamy w koszyku, mogą być przedmioty z otoczenia dziecka lub figurki, które przedstawiają znane dziecku rzeczy lub istoty żywe. Najmłodsze dzieci są zainteresowane obiektami, ponieważ można wziąć je do ręki, manipulować nimi i oglądać je z każdej strony. Dołożenie do nich kart obrazkowych wzbogaca materiał i zabawę z nim oraz umożliwia dziecku zrozumienie, że dwuwymiarowe fotografie na kartach są obrazami trójwymiarowych obiektów z ich otoczenia.

W pierwszej kolejności pokazujemy obiekty. Wykładamy je na dywanik od lewej strony do prawej dywanika i nazywamy np. „labrador”, „buldog francuski”. W kolejnym kroku wprowadzamy odpowiadające obiektom karty. Możliwe są różne warianty zabawy.